مجموعه پيشرو با الهام از تلاشهاي شخصيتي به نام آنا کولمن لاد شکل گرفته است. لاد در طول جنگ جهاني اول در استوديوي خود در فرانسه به کمک سربازان مجروح جنگي آمد؛ سربازاني که از ناحيه صورت، زخمها و جراحتهاي سختي ديده بودند و بواسطهي همين مشکلات قادر نبودند حتي بعد از جنگ به آغوش خانواده و کشور خود بازگردند. اين وضعيت گاهي چند ماه و حتي چند سال طول ميکشيد.
لاد با استفاده از موادي مانند مس و گچ از چهرهي اين سربازان قالب ميگرفت و پس از رنگآميزي، ماسکهايي خلق ميکرد که تا حدود زيادي، چهره اين سربازان را بهبود ميبخشيد و باعث افزايش اعتماد بنفس و انسجام رواني آنها و در نهايت تصميم به بازگشت به سمت خانواده و کشور ميشد.
به علاوه، در اين تصاوير شاهد حضور فعالانه زنان در عرصهي جنگ و مناسبات آن هستيم. زناني که هسته مرکزي خانواده سربازان هستند، به ناچار سهمي حياتي در اين ميدان ايفا ميکنند. اينجا با امري متناقض روبرو ميشويم ، انساني که از سويي بهدنبال پايان جنگ و برگشت عزيزان خود است، کنشگرانه جنگ را امتداد ميبخشد.