امکان

رعنا فرنود در نقاشی‌هایش همواره از مرز بازنمایی تجربه‌ی زیسته از یک سو، و غرق شدن در عوالم شخصی فارغ از دغدغه‌های اجتماعی از سوی دیگر، فراتر رفته است.  بدن‌های پف‌كرده‌ی نقاشی‌های او با نخ باریکی به جهان انضمامی متصل‌اند و سبکبالانه از قید و بند بازنمایی فاصله می‌گیرند. او در مصاحبه‌ای می‌گوید: «پرتره‌هايی که من به تصویر کشیده‌ام پرتره انسان‌هایی است که توانسته‌اند از یک شرایط غیرعادی جان سالم به‌دربرند و زنده بمانند. تأثیرات این شرایط کمابیش در چهره‌هاشان دیده می‌شود». شاید همین توجه به تأثیرات نیروهای اجتماعی، و نه حضور بی واسطه‌ی عناصر اجتماعی است، که دنیای هنری خاص او را پدید آورده است.

این نمایشگاه برگزیده‌ای است از طراحی‌های سه دوره‌ی متفاوت و متوالی که در کنار هم دیده می‌شوند. این آثار، شاید همان نسبتی را با جهان هنری او دارند که نقاشی‌هايش با جهان پیرامون ما؛ هر یک بخشی از جهان ذهنی هنرمند را بر ما آشکار می‌کنند و در عین حال، نشانه‌ای هستند از کل آن جهان.